Ze ging naar huis. Elke dag weer met een dubbel gevoel. Wat hield ze van deze man en er was ook een kant, pfff, bijna niet mee te dealen. Die twee kanten, zulke grote uitersten. Het was zwaar om hier mee om te gaan.
Charmant en liefdevol
Het was die lieve, zorgzame man waar ze op gevallen wassen. Charmant en knap ook. Ze werd echt als een prinses behandeld. Dat waren gouden momenten samen. Daar deed ze het voor. Dan kon ze met hem lachen en huilen. Ze laadde zich dan helemaal op. Ze klampte zich ook echt vast aan deze mooie momenten samen. Hoe zeldzaam ook.
De spanning was om te snijden
Maar er was ook de andere kant. De kant dat hij niet te genieten was. Dat zij, in zíjn ogen, alles fout deed. Die sfeer, die was dan echt om te snijden. Verschrikkelijk vond ze het. Op haar tenen lopen en zelfs dat hielp dan niet. Op die momenten wist zij niet hoe zij zich moest gedragen. Of ze nu lief deed of boos, ze had geen ‘grip’ op hem.
Soms schreeuwde hij, vaak kleineerde hij.
Hij wist haar precies te raken op die plekken die haar pijn deden. Huilend probeerde zij zich te verdedigen of ze blokkeerde volledig. Het zwijgen volgde. Verschrikkelijk vond ze dat. Die negatieve energie, niet doorheen te breken. Haar straf van hem, omdat zij iets verkeerd had gedaan. Maar wat ze verkeerd deed, dat vertelde hij niet, want dat moest zij toch zelf wel weten inmiddels. Radeloos werd ze er van.
Totdat het moment kwam dat ze er wel met hem over kon praten. Dit is ook niet wat hij wilde. Het moest anders, maar hoe? De oplossing was lastig. Hij wilde niet geholpen worden, want ze kwamen hier samen wel weer uit toch?
Patronen doorbreken
Dit is zo’n energie-slopend patronen tussen liefde en radeloosheid, tussen aantrekken en afstoten. Een balans vinden is in deze situaties vaak lastig, omdat je nooit weet hoe de pet staat van de ander. En je hoeft vaak maar iets (of helemaal niets) verkeerds gedaan te hebben, of jij hebt het gedaan. Maar wat zegt dit nu?
De pijn niet willen voelen
Vaak is schreeuwen, boos worden en kleineren een manier om niet te dicht bij te kunnen komen. Het is een muur die wordt opgetrokken. Diegene heeft pijn waar hij niet bij wil komen. In plaats van deze pijn aan te gaan, doet hij liever de ander pijn. Doordat hij een muur optrekt, kom je met geen mogelijkheid binnen. Ook niet met liefde. Hoe hard diegene dat eigenlijk ook nodig heeft op dat moment. Hij is zo afgesloten van zijn gevoel, dat dit er ook niet mag zijn.
Wat te doen?
Weet dat het niet aan jou ligt
Hoe vaak diegene ook zegt dat de fout bij jou ligt, weet dat het niet normaal is dat je wordt gekleineerd of dat er wordt geschreeuwd tegen jou. Het ligt niet aan jou dat hij zo boos is. Jij bent hooguit de katalysator van een gevoel dat hij niet wil ervaren.
Stel grenzen
Wat heel belangrijk is, is dat je grenzen stelt en hier ook bij blijft. Hoe moeilijk ook. Want wat in dit soort situaties vaak gebeurt is dat grenzen worden bijgesteld, omdat de ander er steeds weer overheen gaat.
Geef aan wat het met jou doet
Deze situaties doen iets met jou. Vaak overziet de ander niet wat er met jou gebeurt, omdat hij zo in zijn eigen wereld leeft op dat moment. Geef aan wat je ziet en hoort gebeuren bij hem, welk effect dit heeft op jou en hoe jij het graag anders zou willen. Wees concreet. Durf voor jezelf op te komen.
Verslaving
Weet dat deze situatie ook wel als een verslaving kan worden gezien. Vaak is er de nare kant die wordt weggepoetst met de liefdevolle kant. Alleen staat de nare kant niet in verhouding met de liefdevolle kant. De liefde die je soms krijgt kan dan echt voelen als een “liefdesshot” waarmee je de vervelende periode kunt overbruggen. Probeer er met een open blik naar te blijven kijken. Wat zou je adviseren als een van je vriendinnen in zo’n situatie zou zitten?
Praat er over
Belangrijk is dat je hierover met elkaar kunt praten en dat je verbetering ziet bij de ander. Zie je geen verbetering? Praat hierover met vrienden of familie. Ga naar de huisarts of neem een coach in de armen. Vraag steun bij anderen. Dit is vaak lastig, omdat het lijkt alsof je de “vuile was buitenhangt”, maar als je het niet doet, ontstaat er echt geen verbetering, kan het patroon nooit doorbroken worden.